شاعر محمد علی شیردل برای کودکان
دنیای کودکی دنیای کودکی شاعر محمد علی شیردل دنیای کودکی از سیاهی می گریزم چه کنم دست خودم نیست توی این حصار خاکی کسی بی غصه و غم نیست ***** توی رویاهای ناز کودکی چه حالی داشتم شادمانه سیر می کردم با خدا قرار میذاشتم ***** آی ، چه دنیای قشنگی قبل این غمخانه داشتم کی منو آورد به اینجا من که اونجا،کم نداشتم ***** توی دنیایی که بودم سینه ها عایق نداشتند آدماش از رو کتابا املا شون رو می نوشتند ***** بعضی آدم های دنیا مثل شبها...